PGWO Protenstantse Gemeente Winsum-Halfambt

40 dagen rond 'De zeven Hoofdzonden'
Schikkingen, teksten en foto's Jeannet Slob
Foto's Dirk Wieringa

Eerste zondag 'Hebzucht' (Matteus 4: 1 - 11)

Jezus wordt op de proef gesteld, maar wij ook.
De onderbroken cirkel is gemaakt van judaspenning.
Een cirkel symboliseert in de bijbel de Eeuwigheid.
Ook kent een cirkel geen eind of begin en het herinnert
ons eveneens aan volmaaktheid of overwinning.
Judaspenning ontleent zijn naam
aan het geld dat Judas kreeg als
loon voor zijn verraad.

De tarwearen herinneren ons aan Christus, het levende brood.
In de opening van de onderbroken cirkel paars/zwart pitriet.
Door de neerdalende spiraal vormt het een verbinding tussen
hemel en aarde, waarin chaos zichtbaar is.
Zeven paarse anemonen symboliseren de zeven 'Hoofdzonden'.
De stenen op de grond verwijzen
ons naar het fundament en aan de
sluitsteen voor het graf van Jezus,
die uiteindelijk wordt afgewenteld.

 

                                                                      Hebben en zijn

Op school stonden ze op het bord geschreven,
het werkwoord hebben en het werkwoord zijn;
hiermee was de werkelijkheid, was eeuwigheid gegeven,
de ene werkelijkheid de andere schijn.

Hebben is niets. Is oorlog. Is niet leven.
Is van de wereld en haar goden zijn.
Zijn is, boven die dingen uitgeheven,
Vervuld worden van goddelijke pijn.

Hebben is hard. Is lichaam. Is twee borsten.
Is naar de aarde hongeren en dorsten.
Is enkel zinnen, enkel botte plicht.

Zijn is de ziel, is luisteren, is wijken,
Is kind worden en naar de sterren kijken.
En daarboven langzaam worden opgericht.
                                                                   
                                                                     Ed Hoornik.
                                                                    Uit: 'Bloemen spreken in stilte' van Tini Brugge

 Tweede zondag 'Lusteloosheid' (1 Samuel 16: 14)

Het paars van de tulpen is een verwijzing naar de liturgische kleur
in deze veertigdagentijd. De tulpen zijn bevestigd aan draden van schapenwol.
De bloem wordt gevoed door de bol aan de onderkant van de plant.
Een tulp verwijst in de bijbel naar het gebed, omdat de bloembladeren open naar de hemel staan.
In een van de stenen is een kaars aangebracht die aangestoken kan worden.

 
In je bestaan
bevestigd zijn,
in het licht
van de Ander staan.

Uit: 'Bloemen spreken in stilte' van Tini Brugge

Derde zondag 'Woede' (Johannes 2: 13-21)
Misschien is boosheid niet altijd verkeerd. Maar dat woede, wrok en
wraakzucht lastige emoties zijn, staat buiten kijf. Ze doen veel kwaad.

We staan in deze veertigdagentijd elke week stil bij
een van de krachten die ons van God af kunnen houden.
De evangelielezing van deze zondag tekent een Jezus
die profetisch tekeer gaat in de tempel.

De onderbroken cirkel van judaspenning
is een verwijzing naar geld. In gedroogde
vorm lijken de vliezen, waar de zaden aan
zitten,op zilverlingen.

Een roos is symbool van de Liefde. Het rood van de bloem
is de liturgische kleur die ons herinnert aan vuur;
De brandende liefde en de Heilige Geest.
Maar ook als kleur van het bloed en de Liefde die zich offert.

Doornen takken van de roos zijn een
verwijzing naar de 'lastige' emoties
binnen dit thema.Evenals een wirwar
van rood draad, die de heftigheid
hiervan benadrukken.

Vierde zondag 'Wellust en Gulzigheid' (2 Samuël 11: 26 - 12: 3 en Matteüs 5:27-30 en 5: 6-8)
De zones van het lichaam zijn verschillend,
het probleem is het zelfde. De rem kan er af vliegen.
Eten, seks en andere vormen van genot kunnen een obsessie worden.
We lezen uit de Bijbel het protest van Profeet Nathan tegen Davids
begerige diefstal van de vrouw van zijn buurman.
De zoon van David wijst een weg van hongerig en
dorstig leven dat niet beschadigt en geen onheil brengt.

Riet
Een onderbroken cirkel van riet.
Riet verwijst in de bijbel naar buigzaamheid,
maar ook naar de breekbaarheid er van.
Het geknakte riet zal hij niet breken en
de kwijnende vlaspit blaast hij niet uit.

Gloriosa
De bloem rondom de rietstengels doen ons denken aan vlammetjes, het vuur.
In de cirkel van riet, de Paradijsvogelbloem, als teken van wellust en gulzigheid.
Daarbinnen elzenproppen als teken van het donker.

Het kwaad zwart als de nacht
Splijt en verscheurt
De Eeuwige verzoent en bevrijdt.

 Uit: 'Bloemen spreken in stilte' van Tini Brugge 

Vijfde zondag 'Jaloezie en Nijd' (Genesis 4: 1 - 15 en Marcus 10: 35 - 45)

Iets willen hebben wat een ander heeft. En over nijd; een ander iets misgunnen.
Sterke emoties, die tot ongelukken kunnen leiden, zoals bij Kaïn en Abel.
Maar ook bij de leerlingen van Jezus, waarvan er twee graag een voorkeursbehandeling willen. 
Hoe gaan wij hier mee om?

 

Rondom de onderbroken cirkel van riet de verbeelding van een 'weg' gemarkeerd
door blauwe distels. In de bijbel zijn distels een verwijzing naar Zonde en Lijden.
Blauw is de kleur van de hemel, Goddelijkheid, oneindigheid, onschuld en trouw.
                                                 Het wordt eveneens in verband gebracht met Maria, zij wordt ook wel de 'hemelkoningin' genoemd.
Gele narcissen: Het geel is een aanduiding voor Licht, luister, glorie, afgunst en verraad.
Judas wordt met een gele kleur afgebeeld. De narcis herinnert ons aan Jozef en de
overwinning op het egoïsme. Soms wordt hij afgebeeld met een staf waaraan narcissen bloeien.
Een narcis lijkt door haar houding in zichzelf gekeerd. 

Zesde zondag 'Palmpasen': Hoogmoed/IJdelheid (Marcus 1: 1-11 en Filippenzen 2: 5-11)

Pauwenveren rondom de onderbroken cirkel van riet.

Pauw, trots op zijn staart.
Elk jaar verliest hij zijn staartveren.Hij krijgt ze in het voorjaar terug en
juist in deze tijd zal hij zijn staart als een grote waaier met vele ogen opsteken.
De schitterende kleuren werden beschouwd als een verwijzing naar vele deugden.
Zo'n mooi dier kon niet door de zonde bedorven zijn.

De pauw werd dan ook eveneens beschouwd als een beeld van de rechtvaardige.
Hij wordt afgebeeld in Paradijsvoorstellingen. Ook verwijst de vogel in afbeeldingen
naar de opstanding. Legenden vertellen hoe de pauw zijn veren mocht houden,
maar zijn Paradijselijke zang verloor. Daarom krijst en klaagt hij.

De 'weg' verbeeldt door buxus groen.
Groen van Hoop en Leven.
Levensboom die vrucht draagt.
Leven dat de dood overwint.

Paarse viooltjes als beeld van
ootmoed en dienstbaarheid. 

Witte Donderdag.

Leven:
als graankorrels
je verbinden met de aarde.
openbreken,
als kleine bloemen
uit een bol.

Een weg gaan
van ondergaan,
groeien, vrucht dragen,
met aren rijk beladen.
Vermalen tot meel,
om brood te worden,
gebroken, gedeeld.
De tafel wacht.

Tulpen met matzes.

Breken en delen
krijgen de smaak
van leven.
Dienen:
Voedsel worden
Voor velen.

Goede Vrijdag

In de opening van de onderbroken cirkel van riet een 'boom'.

Boom
Beeld van leven
en Goddelijke
openbaring:

.........daarbij was ook
de boom van het leven
middenin de tuin en
de boom van de kennis
van goed en kwaad.
Genesis 2: 9

Bij de stenen

Je wereld,
je leven,
een woestijn:
verlaten, kil,
eenzaam,
levenloos.
Pijn om verlies,
lijden
om je heen,
Kwaad splijt,
dood doorkruist
je zijn.

Windstilte fluistert:
Ik ben er voor jou,
Jij mag er zijn,
Ik draag jou
zoals jij mij. 

Stille zaterdag
Licht, van mijn stad de stedehouder,
aanhoudend licht dat overwint.
Vaderlijk licht, steevaste schouder,
draag mij, ik ben jou kijkend kind.
Licht, kind in mij, kijk uit mijn ogen
of ergens al de wereld daagt
waar mensen waardig leven mogen
en elk zijn naam in vrede draagt.

Tekst; Huub Oosterhuis.

Pasen!
Het gaffelkruis is een kruisvorm die in levende bomen,
met name in essen heel herkenbaar is.
Deze kruisvorm herinnert aan nieuw leven en is vaak
terug te vinden op de kazuivels van priesters.
Het kruis is opgebouwd uit snoeihout van de druif.

Hedera/klimop omvat het geheel,
het verwijst naar trouw en
onsterfelijkheid: altijd groen,
klimt naar het licht en hecht zich.      
Zijn is de ziel, is luisteren, is wijken,
Kleine narcissen, waarin het nieuwe leven zichtbaar wordt.                                                                                               

Barmhartigheid
bevrijdt uit lijden.

Licht breekt het duister,
leven bloeit:
het kruis wordt levensboom,
de aarde kleurt groen.

Armen strekken zich uit
In een lofzang
en juichen.

Pasen:
Opstaan in het donker,
gericht worden naar het
licht, leven!
                                                                                                                                                    Uit: 'Bloemen spreken in stilte' van Tini Brugge

'Met open handen'
Schikkingen, foto's en teksten Jeannet Slob

Eerste zondag 40-dagen tijd (Marcus 1: 12-15)

Met open handen gaat Jezus de woestijn in. De oude verweerde tak is een verwijzing naar de open handen van Jezus. In de "hand" een vetplant die de ontberingen van de woestijn verbeeldt. De hand is omringd door dor varenblad, evenals de stam. Liturgisch gezien, staat een varen voor nederigheid, omdat ze meestal in de schaduw van grote bomen groeien. De steen waar het geheel op rust is het Fundament.

Tweede zondag 40-dagen tijd (Marcus 9: 2-10 en 8: 27-33)
  
De verheerlijking op de berg. De 'wolk' in de open hand, waarin hyacinten zijn verwerkt, verwijzen liturgisch gezien naar Hemels verlangen en Vrede. De kleur wit is de vertolking van Vreugde, feest, waarheid en reinheid. Het stuk steen, vanwaar het geheel oprijst, verbeeldt de berg uit het bijbel gedeelte van Marcus. De berg een plek waar de aarde de hemel raakt, een plaats van Goddelijke openbaring.

Uit het dal omhoog,
de berg op, de hemel nabij.
In kristalhelder licht
verbonden met verleden en heden
een nieuwe toekomst tegemoet.

Uit "Bloemen geven zin" van Tini Brugge

Derde zondag 40-dagen tijd (Johannes 2: 13-22) Handel of bidden?
'Huis van God, moet Huis van gebed zijn' 

Gevouwen handen: In en rondom de holte van de verweerde tak die een hand verbeeldt, clematus ranken, die onze zoektocht benadrukt. Daartussen judaspenningen, als zilverlingen, die verwijzen naar de macht van het geld. De tulpen herinneren ons aan het gebed, onze innerlijke wereld. De kleur paars staat liturgisch gezien voor Heilig, Goddelijk, Koninklijk. Het wol rondom de stander en het paars van de tulpen is een verwijzing hiernaar.

Vierde zondag van de veertigdagentijd (Johannes 6: 4-15) Handen die delen
'Vijf broden en twee vissen'

In de kom van de "hand" een polletje gras. In de bijbel staat gras o.a. symbool als een belangrijke voedingsbron voor de kudde. Het brood is een teken van voedsel en leven, Jezus is zelf het levende brood.Boven op het brood de verbeelding van een vis. De letters van het Griekse woord vis; Ichtus, zijn de beginletters van de woorden van een korte geloofsbelijdenis: Jezus Christus, Gods Zoon, Verlosser. De "stam" waar de open hand op rust, is gemaakt van èèn jarig hout van de wilg. Een wilg verwijst in de bijbel naar nieuw leven. Manden worden vaak gevlochten van wilgen tenen.

 
Vijfde zondag in de veertigdagen tijd (Jeremia 31: 31 - 34 en Johannes 12: 20 - 33) Zaaiende handen 

De krans in de "hand" in de vorm van een tak, is gemaakt van tarwe aren. De cyclus van de graankorrel is een beeld van het leven van Jezus. Een cirkel verwijst naar God en symboliseert tevens eeuwigheid en volmaaktheid. Aan een cirkel is geen begin en geen einde. Het stro van de korenaren heb ik gebruikt voor de stam.

Zesde zondag in de veertigdagen tijd (Marcus 11: 1 - 11) Palmzondag.    
 
De intocht in Jeruzalem wordt met 'open armen ontvangen'. Mensen zwaaien Jezus toe en roepen Hosanna. Vanuit de basis gedachte van de open hand, het gaffelkruis, verbeelding van de open armen. De tak is bekleed met buxus, ook wel palmboompje genoemd, het verwijst naar de overwinning van het leven.

 
Witte Donderdag 

De verbeelding van de druivenstronk met tulpen en korenaren verwijst naar de dienende taak van Jezus. In de maaltijdviering wordt dit herdacht. Het getal negen zegt ons dat de tijd vol is. De negen tulpen herinneren ons hieraan. Jezus stierf op het negende uur. Negen maanden draagt een vrouw een kind.

Voetwassing: 
Bij de voetwassing staat het dienen eveneens centraal. Jezus zegt: Ik ben er niet om gediend te worden, maar om anderen te dienen.Je wast hen de voeten.

Viooltjes, klein en nederig, 
stralen stil
een geest van dienstbaarheid
en saamhorigheid
die hemel en aarde verbindt
als water, wijn en brood.

Goede Vrijdag
Het lijden staat centraal. Bij de schikking met judaspenning, ranonkels en rozenblaadjes:

                Tranen
                Uit een gebroken hart
                kleuren de aarde rood: 
                een bloedakker
                tussen zilverlingen. 

Als dauwdruppels
van rozenblad
bloeit liefde op, en heelt.
Rode ranonkels getuigen.

Uit: Bloemen in beeld, van Tini Brugge.

 
De rode kleur herinnert ons enerzijds aan bloed en strijd, maar verwijst ook naar het warme Hart, de Liefde, het Vuur en daarmee naar Pinksteren, de kleuren van de Geest.

Stille Zaterdag

In en rondom de "open hand" bloesemtakken, als teken van Nieuw Leven.

Pasen
Rondom de nieuwe Paaskaars een bloementuin, met blauwe druifjes en narcissen.

Licht breekt
het duister:
begin van leven
-ongekend,
zichtbaar-
wordt ingeluid.

Narcissen,
paastrompetten,
doorbreken
de doodse stilte
en juichen.

40 dagen 2019 rond 'Een nieuw begin' 
Schikkingen, foto's en teksten Jeannet Slob
(Sommige foto's vergroten bij het aanklikken van de foto)

Eerste zondag: 'Een nieuw begin: Kiezen' (Lucas 4: 1-13)
In de woestijn moet Jezus kiezen.
Kiest hij voor wat de duivel hem vertelt, of voor wat God van hem vraagt? 

Het vierkant van hout is een verwijzing naar de aarde.
Aarde: Leven en vruchtbaarheid.
Uit de aarde komt alle leven.
De mens is geschapen uit het stof van de aarde (Genesis 2: 7)

Tuin om in te leven.
Een tuin wordt beschouwd als een in cultuur gebracht stuk grond.
Met een hof wordt een omsloten tuin bedoeld.
Hof van Eden (het Paradijs)

In het tweede scheppingsverhaal wordt verteld dat de Eeuwige de Hof van Eden plantte als een woonplaats voor mensen.
De Hof van Eden is het visioen van de toekomst: zo is het bedoeld en daarheen zijn wij op weg.
Paradijs het codewoord voor rijk van heelheid, vrede en geluk.

                     Er zijn daar oeroude tuinen
                     waar je in wieden en plukken mag
                     Je hoeft er niet heen, maar je mag
                     Maar je mag niet alleen.

                     Tekst: Huub Oosterhuis.
                     Uit: Het lied van de grote reis.
                     “Hij brengt mij in een oase van groen” ( Psalm 23 ) 

In de buitenste rand van 'De Tuin'
grijze korstmos als verwijzing naar onthechting

Overgang tussen zwart van de dood en
het wit van het hemels licht.
Een kleur die door religieuzen wordt gedragen.

Het paars herinnert aan de ingetogenheid van de Veertigdagentijd.

Tweede zondag: 'Een nieuw begin: wakker worden'
Twee bijbelverhalen: Koningen 19: 8-15a over Elia in de grot en
Lucas 9: 28-36 over Jezus die met zijn leerlingen een berg beklimt
Een grot en een berg- hoogst symbolisch ook voor ons leven:
duister en licht, inkeer en vreugde. Veertigdagentijd en Pasen.

Op het vierkant wat de aarde verbeeldt,
een verwijzing naar de “berg”,
plaats van goddelijke openbaring – de aarde raakt de hemel.
In de bijbel wordt de betekenis van Jezus op de berg bevestigd.
De wolk van grijs plantenmateriaal boven
op de berg is een verwijzing hiernaar.

Liefde
Hij is goed, zijn liefde kent geen grenzen (Psalm106: 1-2)
Mozes, Elia, Jezus, op de berg bijeen.
De liefde van de Eeuwige kent geen begrenzing van tijd en plaats.

 In de “tuin” een groene aanvulling van mos
naast de korstmos van de eerste zondag.
Het groen herinnert ons aan de kleur van
het gras in de lente, een teken van
hoop, groei, leven en toekomst.

Derde zondag: 'Een nieuw begin: Geduld / Ongeduld' 

Lucas 13: 1-9

De eigenaar van een vijgenboom heeft geduld,
misschien zal de boom volgend jaar vruchten geven.
De vijgenboom verwijst in de bijbel naar Zegen,
vruchtbaarheid: ze wordt genoemd als een van
de zegeningen in het beloofde land (Deuternomium 8: 8)

Iedereen zal onder zijn wingerd zitten of
onder zijn vijgenboom, door niemand opgeschrikt.

De vele zaden zijn een beeld van zijn vruchtbaarheid.
De vijg was een belangrijke voedselbron.

Leven als de bomen,
God heeft hen geplant,
leven om te loven,
leven uit Gods hand,
Op de lente hopen,
weten van de herfst,
dromen van de zomer,
leven dat niet sterft.

Uit: Aarden in geloof
Van: Tini Brugge.

Vierde zondag 'Een nieuw begin: vergeven'
Lucas 15: 11-22.
De gelijkenis van de verloren zoon.

De Latijnse naam van deze vierde zondag is 'Laetare'
Op deze dag breekt het licht door en verandert
de liturgische kleur paars even in het rose.

Laetare
Je verheugen
als leven zich toont
in wat verloren was
als het gevonden wordt  

Onderaan de 'berg' een verwilderde tuin als
verwijzing naar het leven van de verloren zoon.
Boven op de 'berg' twee rode rozen die ons
herinneren aan de vergevende Liefde van
de vader ten opzichte van zijn zoon.

                                                                               

                                                                                De stengels van de rozen zijn omgeven door
                                                                                groene hedera als teken van trouw en onsterfelijkheid. 

5e zondag: Een nieuw begin: 'Genoeg voor iedereen'
Bijbelgedeelte Mattheus 14: 13-21.
De eerste wonderbare spijziging

Brood: Leven, offer. In het Oude testament is
brood een van de offergaven voor God.
In de tempel wordt een aparte plaats
voor toonbroden ingericht.
In het Nieuwe Testament verwijst brood
naar Jezus als het levende en gebroken brood.
Gerstebroden werden door arme mensen gegeten.

Vis: Beeld van Jezus; het Griekse woord voor
vis ICHTHUS is de afkorting van een een korte
geloofsbelijdenis (Jezus Christus Gods Zoon en Verlosser)

In het vierkant, blauw geverfde cocosvezel als verwijzing naar het water.

Geroepen

Levend
onder een hemel van vrede
aan de navelstreng van het Woord
een begin van gehoor

niet langer doof, denkend:
een stolp van zwijgen
is wat omringt

maar weten: ik ben geroepen
ik beweeg in de huid van mijn naam
ik kom tot mijzelf

een gehoorleven
met overal kleine aanzetten tot handen
o God –
met een stem

Uit: Een werkplaats van leven.
Van: Inge Lievaart.

Zesde zondag Palmpasen (de Latijnse naam voor deze zondag is Palmarum- Palmen)
Lucas: 29-40 'Juichen' De mensen juichen als Jezus Jeruzalem binnen komt rijden

De “berg” is bekleed met het groen van de buxus.
Deze verwijst naar overwinning en hoop.
Op de graven van Christenen is vaak een palmblad
afgebeeld als verwijzing naar opstanding.

In het vierkant steen/rots
die ons herinnert aan het
beeld van Jezus zelf als steen,
die tot hoeksteen wordt. 

Het broodhaantje boven op de berg staat
symbool voor de verloochening van Jezus door Petrus.

 Overwinnen en loslaten,

leven en sterven
verbinden
Weten
dat in lijden
door liefde verzoend
nieuw leven
groen ontluikt.

Uit: Bloemen in beeld
Van: Tini Brugge

Witte Donderdag (Torenkerk)

Goede Vrijdag