In Memoriam Gerardus Willemsen
*18 april 1925 †17 april 2023
Gerard Willemsen was een geboren Winsumer, hij groeide op met zijn broers en zijn zus bij het loonbedrijf van hun vader met de loods aan de Onderdendamsterweg. Hij was een pittige jongen die graag een streek uit haalde, maar ook leerde om te zien naar wie het minder hadden.
In de oorlogsjaren werd het leven serieuzer. Hij kon ternauwernood wegkomen voor de razzia van Winsum, waarbij zijn broers wel werden opgepakt. Gerard dook onder bij familie in Boskoop. Daar zag hij in het rosarium Wies, Maria Louisa Hoogendoorn. In 1950 trouwden ze en gingen wonen aan de Onderdendamsterweg. Gerard werkte in het familiebedrijf met zijn broers. Ze kregen 3 zoons, Pieter, Nico en Jack.
In 1970 ging Gerard werken bij Hoogovens in Beverwijk. Later volgde het gezin en werd een flatwoning gevonden in Alkmaar. Bij de verhuizing konden de volières met Gerards geliefde parkieten niet mee. Die hebben nu nog steeds een plek bij de speeltuin aan de Obergon.
Ook in Alkmaar vonden Gerard en Wies hun plek, er was veel gezelligheid. Al die tijd woonden ze nog zelfstandig totdat corona toesloeg. Vooral Gerard kreeg het flink te pakken. Ze werden geïsoleerd in een oud zorgcentrum in de kop van Noord Holland, een traumatische ervaring. Daarna hadden ze meer zorg nodig en uiteindelijk werd er een plek gevonden in Winkheem, Winsum, terug waar het allemaal begon.
Het geloof speelde altijd een rol. Kerken werden bezocht en er werden verschillende Bijbels aangeschaft. Na het eten werd daar steevast uit gelezen.
Na 73 jaar huwelijk, en een dag voor zijn 98e verjaardag, overleed Gerard. Zijn Wies achterlatend.
Na het overlijden van Gerard vonden we een oude preek over Psalm 84, vers 4-8 en die Psalm kozen we voor de dankdienst. Deze gaat over de mus en de zwaluw die zelfs hun plek vinden bij God. Parkieten leefden er niet in het oude Israël. Maar als zelfs de vogels een plek vinden bij God, hoe veel te meer dan een mens.
Ds. Ruth Renooij
In Memoriam Gerardus Willemsen
*18 april 1925 †17 april 2023
Gerard Willemsen was een geboren Winsumer, hij groeide op met zijn broers en zijn zus bij het loonbedrijf van hun vader met de loods aan de Onderdendamsterweg. Hij was een pittige jongen die graag een streek uit haalde, maar ook leerde om te zien naar wie het minder hadden.
In de oorlogsjaren werd het leven serieuzer. Hij kon ternauwernood wegkomen voor de razzia van Winsum, waarbij zijn broers wel werden opgepakt. Gerard dook onder bij familie in Boskoop. Daar zag hij in het rosarium Wies, Maria Louisa Hoogendoorn. In 1950 trouwden ze en gingen wonen aan de Onderdendamsterweg. Gerard werkte in het familiebedrijf met zijn broers. Ze kregen 3 zoons, Pieter, Nico en Jack.
In 1970 ging Gerard werken bij Hoogovens in Beverwijk. Later volgde het gezin en werd een flatwoning gevonden in Alkmaar. Bij de verhuizing konden de volières met Gerards geliefde parkieten niet mee. Die hebben nu nog steeds een plek bij de speeltuin aan de Obergon.
Ook in Alkmaar vonden Gerard en Wies hun plek, er was veel gezelligheid. Al die tijd woonden ze nog zelfstandig totdat corona toesloeg. Vooral Gerard kreeg het flink te pakken. Ze werden geïsoleerd in een oud zorgcentrum in de kop van Noord Holland, een traumatische ervaring. Daarna hadden ze meer zorg nodig en uiteindelijk werd er een plek gevonden in Winkheem, Winsum, terug waar het allemaal begon.
Het geloof speelde altijd een rol. Kerken werden bezocht en er werden verschillende Bijbels aangeschaft. Na het eten werd daar steevast uit gelezen.
Na 73 jaar huwelijk, en een dag voor zijn 98e verjaardag, overleed Gerard. Zijn Wies achterlatend. Na het overlijden van Gerard vonden we een oude preek over Psalm 84, vers 4-8 en die Psalm kozen we voor de dankdienst. Deze gaat over de mus en de zwaluw die zelfs hun plek vinden bij God. Parkieten leefden er niet in het oude Israël. Maar als zelfs de vogels een plek vinden bij God, hoe veel te meer dan een mens.
Ds. Ruth Renooij