PGWO Protenstantse Gemeente Winsum-Halfambt

In memoriam Iebeltje van Dijken – Oosterhuis

Geboren op 20 september 1945 te Ten Boer – Overleden op 14 september 2023 te Winsum

Ida werd op 20 september 1945 te Ten Boer geboren in een groot en warm gezin van 9 kinderen. Daar lag de basis voor haar liefde, gezelligheid, humor en opgewektheid. Ida wist het  leven te vieren. En de van huis uit vele gezamenlijke gezongen liederen uit Johannes de Heer had haar een geloofsbodem voor het leven gegeven. Ook de warme band tussen de zussen bleek levenslang. 

In 1968 trouwde Ida met Tiemen van Dijken, ze kregen twee kinderen Hester en Erik. En woonden eerst te Onderdendam. Maar toen de kinderen groter werden, wilden ze graag ook in een wat grotere plaats wonen. Ze verhuisden naar Winsum, waar ze met een kleine uitstap naar Uithuizermeeden, voor een groot deel van hun leven hebben gewoond.

Het leven was goed. “Een betere moeder en oma kon je niet hebben”, zeiden de kinderen tegen elkaar. Met haar levensenergie, creativiteit, en vrolijkheid zette ze het leven zowel letterlijk alsook figuurlijk met regelmaat op z’n kop. En iedereen was welkom, genoot mee van de gezelligheid die Ida wist te creëren. 

Het leven was goed totdat zo’n 7-8 jaar geleden de dementie bij Ida, haar en het leven beetje voor beetje deed veranderen. Stapje voor stapje begon Tiemen steeds meer voor Ida te zorgen en werd hun wereld kleiner. Maar ook intiemer. Totdat de ziekte zoveel impact had dat een opname in de 12Hoven nodig werd. Toch bleek ook daar de liefde sterker dan de ziekte. Zowel Tiemen alsook de kinderen hebben op basis van de liefde die Ida in hen wist te leggen, de liefde in zorg voor haar weten voort te zetten.

En in deze liefde en dankbaarheid hebben we op 20 september afscheid van haar genomen in de Centrumkerk. Op de dag waarop ze ter wereld kwam, hebben we haar vervolgens op de begraafplaats Hof van Obergum ter aarde gelegd: “Uit onze handen in Gods armen”. 
Zoals Tiemen, Hester en Erik op de kaart hadden geschreven. We wensen hen heel veel sterkte en nabijheid van God en mensen toe. 

Kerkelijk werker Marleen Stokroos

In memoriam Tine Anje Zuidema-Bos

Geboren: 21 januari 1947 – Overleden 15 december 2023

Tiny werd geboren als tweede dochter van Willem Jan Bos en Trientje de Jager. Ze groeide op in een warm gezin, samen met Anneke, Piet en Reinie. Haar ouders waren jarenlang koster van de kerk in Eenrum. Op een kerstavond begin jaren 60, ontmoette Tiny Wim Zuidema en zij lieten elkaar niet meer los. Zij trouwden in 1968 en hebben samen een bijzonder gelukkig leven gehad. Vanwege zijn werk verbleef Wim veel in het buitenland, Tiny ging dan vaak mee en ook samen woonden zij langere periodes in het buitenland, in oa Engeland wat een geliefd tweede thuis werd. Maar ook in Australië, Nieuw Zeeland en Algerije groeiden bijzondere herinneringen en vriendschappen.

Wim en Tiny kregen twee kinderen, Nienke en Willem Jan, en zij werden na verloop van tijd trotse grootouders. Tiny was zeer sociaal betrokken bij heel veel mensen zowel in Eenrum als wereldwijd, en werd benoemd tot lid in de orde van Oranje Nassau.

Tiny had een kwetsbare gezondheid en kampte vele jaren met ernstige ziekte, maar daar leerde ze steeds weer mee leven. Tot in het najaar van 2023 de ziekte zich progressief ontwikkelde en het einde van het leven plotseling dichtbij bleek te zijn. Ze schrok er niet voor terug maar nam de regie in handen en ondanks een snelle fysieke achteruitgang bleef ze onverminderd positief.

Op de kaart stonden de woorden die ze vaak uitsprak: Ik heb een prachtig en zinvol leven gehad.

Op 21 december hebben we afscheid van Tiny genomen in haar zo geliefde kerk in Eenrum die helemaal vol was. Ze laat een grote leegte achter in het gezin, in het dorp en in de wereld.
We wensen Wim, Nienke en Henk, Willem Jan, zus Reinie en Piet, en de kleinkinderen heel veel sterkte en Gods zegen toe.

Pastor Jolanda Tuma

 In Memoriam Jan Hogeveen

* 20 juli 1934 - † 26-11-2023

Jan Hogeveen wordt geboren op 20 juli 1934 in Aduard, als één na jongste in een gezin met totaal zeven kinderen. Samen met zus Antje vormt hij een tweeling.

Jan ontmoet in zijn jeugdjaren Hilda Smits en zij is vanaf het eerste moment zijn grote liefde.
Na hun trouwen vestigen ze zich in Winsum, waar Jan eerst bij bloemist Bakema komt te werken en later bij de gemeente als Hovenier.
Samen krijgen ze zeven kinderen. Bart, Johan, Jan, Ditta, Janita, Marcel en Edwin.
Wanneer Edwin nog maar twee jaar oud is wordt Hilda onverwachts ziek en komt helaas te overlijden.Jan bleef achter met zeven kinderen onder de dertien jaar.

Na een moeilijke en verdrietige periode vindt hij opnieuw de liefde, nu bij Ineke Kamphuis en na hun trouwen maken ze samen met de kinderen een nieuwe start en breken er mooie gezinsjaren aan. 

Jan werkt zich op bij de Gemeente en daarnaast was hij maatschappelijk breed betrokken, verrichtte vrijwilligerswerk bij de kerk en ook bekleedt hij meerdere keren de functie van ouderling en diaken. Jan Hogeveen, een sociale man, zorgzaam voor mens, dier en natuur.

Na zijn vroegpensioen gaan hij en Ineke samen reizen en is er een goed en warm contact met de kinderen, klein- en achterkleinkinderen.

In 2010 komt Ineke na een ziekbed te overlijden en opnieuw is Jan weduwnaar. Ook nu ervaart Jan weer veel steun aan zijn geloof m.n. aan Psalm 23 ‘De Heer is mijn Herder’. Deze psalm stond ook boven aan de rouwkaart, uitgekozen door zijn kinderen.

Jan had een rotsvast geloof en het centrale woord in zijn geloof was vertrouwen en in dit vertrouwen heeft Jan zijn leven op zondag 26 november jl. op negenentachtigjarige leeftijd uit handen gegeven, in de handen van de Heere God.
In de herdenkingsdienst van zijn leven in de Centrumkerk, stond zijn levensverhaal, Psalm 23 en Psalm 116 vers 11 centraal.

Greetje Terpstra - Koenes

In Memoriam Sjoerdtje Veldhuis - Meintema

* 18 maart 1934  -  † 29 juni 2023

Zorgzaam - dankbaar - liefdevol

Sjoerdtje Meintema groeide op in het Friese Deinum als middelste van 3 kinderen. Ze werd verliefd op de Sneeker kappersleerling Jan Veldhuis. Ze trouwden en samen kregen ze elf kinderen. En nog kon er altijd iemand bij. Haar naam werd dan ook “Mem”, zowel op de afdeling van de Twaalf Hoven als in de kroeg. 

Jan Veldhuis was avontuurlijk aangelegd. Ze verhuisden van Birdaard, naar Heeg, naar Drachten en uiteindelijk naar Winsum. In Heeg had Sjoerdtje een mooie tijd, ze hielp in de kapperszaak, kreeg haar kinderen en voedde ze op. Ook in Winsum had ze het goed. Jan en Sjoerdtje waren actief in het kerkelijke en het sociale leven van Winsum. Geloof was belangrijk. Haar hart was groot genoeg voor al haar kinderen, hun partners, klein- en achterkleinkinderen en voor vele anderen. Beppesoep was een begrip, en had die de zondag niet gehaald, dan maakte ze gewoon nieuwe. 

Mem moest tijdens haar leven afscheid nemen van haar man en van dochter Gea, dat waren donkere tijden. Daarna kreeg de dementie haar in zijn greep. Ze bleef tot het einde toe genieten van haar kinderen, klein- en achterkleinkinderen.

De laatste 6 jaar woonde ze in de Tiggelborg, waar ze na een kort ziekbed overleed. 

Op dinsdag 4 juli namen we afscheid van haar in de Torenkerk, dat was haar kerk. Tijdens de dienst klonken o.a. woorden uit het loflied op de liefde 1 Korintiërs 13, 4-8a en het gedicht dat ze altijd in haar portemonnee bij zich droeg:

Wanneer ik eenmaal, onverwachts, zou sterven,
mijn lieve kind’ren, wees dan niet ontdaan.
Ik mocht in ’t leven zoveel goeds verwerven;
Gods liefde heeft steeds om mij heen gestaan.
En als ik soms, in donk’re dagen,
Zijn licht niet zag en angstig tot Hem riep,
heeft Hij gehoord; en voor ik iets kon vragen,
voeld’ ik de hand van Hem, die naast mij liep

Ds. Ruth Renooij

In memoriam Gerda van der Molen – ter Heegde

Geboren 15 juni 1941 – Gestorven 24 juni 2023

Gerda werd geboren in Buurse, als oudste dochter in het gezin ter Heegde. Gerda kon goed leren en ging naar de HBS in Enschede. Hierna ging ze naar de bibliotheekacademie in Zwolle, waar ze ook werkte in de bibliotheek. Uiteindelijk specialiseerde ze zich tot jeugdbibliothecaris. Het bracht haar uiteindelijk in Baltimore (USA).

Vlak voor die reis naar Baltimore leerde Gerda Lise van de Molen kennen en niet lang na haar terugkomst gingen zij trouwen en wonen in Nijverdal, waar Lise predikant was. Gerda reisde wekelijks naar Amsterdam om haar studie te vervolgen. Begin jaren 70 ging Gerda werken aan de bibliotheek en documentatieacademie in Groningen.

Gerda en Lise krijgen twee kinderen, Hans en Diede. En hoewel Gerda lange dagen maakt op de academie, is zij een belangrijke motor in huis. Ze geeft Hans en Diede alle ruimte op gebied van studie, sport en muziek. Je eigen weg kunnen gaan en jezelf ontwikkelen staan hoog in het vaandel. 

Gerda heeft zich, na haar pensioen, nadrukkelijk ingezet voor de Protestantse Gemeente in Winsum, als scriba en in de communicatiecommissie. ‘In mijn geloof ben ik vrijer geworden’, zei ze eens. ‘Het gaat niet om een leer, maar om samen leven, samen dingen op te pakken.’ Dit kwam niet alleen in de kerk naar voren, maar op allerlei vlak, zoals in de wereldwinkel. 

Kinderboeken speelden een belangrijke rol in het leven van Gerda, en één van de dingen die zij heel graag deed, was voorlezen. Voorlezen aan Hans en Diede, later aan kleinkinderen Finn, Viggo, Liz, Jayden en Giovanni, maar ook aan kinderen in de buurt of tijdens de pinksterdiensten in Hanover (USA) waar Gerda en Lise meerdere keren naar toe gingen. 

Drie jaar geleden werd longkanker geconstateerd. Er volgde een weg van behandeling, van hoop en vrees. Uiteindelijk bleek het tij niet meer te keren. Gerda was niet bang om te sterven maar was nog lang niet klaar met het leven. In een dienst van woord en gebed hebben we afscheid van haar genomen, waarna we haar naar haar laatste rustplaats hebben gebracht.

Pastor Jolanda Tuma

In Memoriam Gerardus Willemsen

*18 april 1925            †17 april 2023

 
Gerard Willemsen was een geboren Winsumer, hij groeide op met zijn broers en zijn zus bij het loonbedrijf van hun vader met de loods aan de Onderdendamsterweg. Hij was een pittige jongen die graag een streek uit haalde, maar ook leerde om te zien naar wie het minder hadden.

In de oorlogsjaren werd het leven serieuzer. Hij kon ternauwernood wegkomen voor de razzia van Winsum, waarbij zijn broers wel werden opgepakt. Gerard dook onder bij familie in Boskoop. Daar zag hij in het rosarium Wies, Maria Louisa Hoogendoorn. In 1950 trouwden ze en gingen wonen aan de Onderdendamsterweg. Gerard werkte in het familiebedrijf met zijn broers. Ze kregen 3 zoons, Pieter, Nico en Jack.

In 1970 ging Gerard werken bij Hoogovens in Beverwijk. Later volgde het gezin en werd een flatwoning gevonden in Alkmaar. Bij de verhuizing konden de volières met Gerards geliefde parkieten niet mee. Die hebben nu nog steeds een plek bij de speeltuin aan de Obergon.

Ook in Alkmaar vonden Gerard en Wies hun plek, er was veel gezelligheid. Al die tijd woonden ze nog zelfstandig totdat corona toesloeg. Vooral Gerard kreeg het flink te pakken. Ze werden geïsoleerd in een oud zorgcentrum in de kop van Noord Holland, een traumatische ervaring. Daarna hadden ze meer zorg nodig en uiteindelijk werd er een plek gevonden in Winkheem, Winsum, terug waar het allemaal begon.

Het geloof speelde altijd een rol. Kerken werden bezocht en er werden verschillende Bijbels aangeschaft. Na het eten werd daar steevast uit gelezen.

Na 73 jaar huwelijk, en een dag voor zijn 98^e verjaardag, overleed Gerard. Zijn Wies achterlatend.

Na het overlijden van Gerard vonden we een oude preek over Psalm 84, vers 4-8 en die Psalm kozen we voor de dankdienst. Deze gaat over de mus en de zwaluw die zelfs hun plek vinden bij God. Parkieten leefden er niet in het oude Israël. Maar als zelfs de vogels een plek vinden bij God, hoe veel te meer dan een mens.
 

Ds. Ruth Renooij

In Memoriam Freerkje Hofman-Stienstra

*29 september 1938 - † 11 maart 2023

Fré groeide op als middelste kind van het gezin Stienstra in Hoogkerk met een ouderen broer Gerrit en een jongere zus Stienie. Vader was melkboer, hij ging nog op pad met de hondenkar. Uit school moest Fré meehelpen met de soep’n brij en in de huishouding. Later ging ze bij de bakker in Groningen werken. Ze groeide op met vriendinnen en in de natuur.

Harm Hofman zag haar achter op de fiets bij vriendin Aaf op de brug in Aduard. Hij trok haar van de fiets. Op 22 mei 1959 trouwden Harm en Fré. Harm vond werk als boerenarbeider en zo kwamen ze in Mensingeweer. Daar werden Ineke en Erik geboren. Harm maakte een overstap naar de grote boerderij van Hekma Wierda. Die had huisjes in Winsum aan de Terpstraat. Daar werden Bert en Christina geboren. Toen later ook René zich aankondigde werd gezocht naar een grotere woning.

Fré was in die tijd op zichzelf. Ze was een zorgzame moeder voor haar kinderen, zozeer dat het ten koste van haar eigen gezondheid ging. Op 59-jarige leeftijd overleed Harm. En nog geen half jaar later moest ze zoon Bert begraven die het leven niet meer aankon. Die twee gebeurtenissen trokken een zware wissel op haar leven. Daarbovenop kwam ook nog de dood van kleinzoon Danny. Geloof werd steeds belangrijker voor Fré, maar ze had ook haar vragen.

Toen haar gezondheid het steeds meer af liet weten, lichamelijk en geestelijk, kwam ze uiteindelijk in het Zonnehuis in Zuidhorn. Daar had ze nog een zorgeloze tijd, het verdriet uit Winsum leek van haar af te vallen. Ze maakte weer vriendinnen en deed spelletjes. Totdat haar tijd gekomen was. In besloten kring hebben we afscheid van haar genomen met de woorden van Psalm 42 en 43:
Wat ben je bedroefd, mijn ziel,
en onrustig in mij.
Vestig je hoop op God,
eens zal ik Hem weer loven,
mijn God, die mij ziet en redt.

Ds. Ruth Renooij