Wietske Leichtenberg-de Graaf
*Winsum, 22 september 1929 – †Groningen, 16 maart 2019
Ze was tweede van de zes kinderen de Graaf, gereformeerd gezin van een fabrieksarbeider in Winsum. Na wat ‘dienstjes’ trouwde ze met Freerk Leichtenberg en kwam ze te wonen bij zijn ouders in Kolham. Mooi dichtbij de natuur, maar wel afgelegen. Later verhuisden ze naar Hornhuizen. Ze verloren hun enige zoon op 35-jarige leeftijd. Freerk kon er niet mee omgaan en er volgden een paar verhuizingen. In Ulrum bleef ze tenslotte alleen achter. De laatste tien jaar woonde ze in Winkheem, dicht bij de meeste familieleden.
Ondanks de complicaties en tegenslagen gaf ze het leven een zeven. Op school was dat voor haar altijd een hoog cijfer geweest. Dus dit was een compliment. Wietske kon knoppen omzetten, zich over dingen heen zetten, de tegenvallers niet al te diep bij zich binnen laten komen, het boek sluiten. Wat ook hielp was haar eigenzinnigheid. Ze volgde haar eigen kompas en was niet bang om afwijkend gedrag te vertonen. En met haar karakteristieke gezegdes en bijzondere routines heeft ze ook heel wat keren een glimlach te weeg gebracht. Sigaretje rokend zittend op de rollator bij de deur van Winkheem was ze een vertrouwd beeld.
De Bijbel in Gewone Taal had ze voor minstens een derde gelezen. En ze zong graag, ze deed het wekelijks met haar zus Margriet. Wat had ze een mooi eenvoudig, maar diep geloof! Vader had het voorbeeld gegeven. Hij had haar geleerd om de zorgen elke dag ‘in het gebed te leggen’ want dan kreeg je rust. Het werkte. Dat bleek ook de dag voor haar overlijden in het ziekenhuis. Haar hart trok het niet meer. Ze was een en al rust. Ze wees naar buiten, de wolken. ‘Die wolken lucht en winden wijst spoor en loop en baan zal ook wel wegen vinden waarlangs je voet zal gaan’. Het kwam goed bij God.
Na de afscheidsdienst in Winsum is ze in Hornhuizen begraven.
Ds. Harmen Jansen