Willy Suurveld-Boss

Willy Suurveld

 

 

 

 

 

 



In memoriam Willy Suurveld-Boss
*9 juli 1931 Bedum    †7 januari 2021 Winsum

Ze was een nakomertje van een groot en warm gezin in Bedum. Daar was ze ook als kleuterjuf begonnen. Haar tweede school stond in Elburg en daar vond ze ook haar man Jan Suurveld. Met hem kreeg ze vijf dochters. De belangrijkste tijd was de periode in Hardegarijp. Daar zagen ze de dochters uitwaaien om een eigen gezin te stichten. Daar was ze actief in de kerk en de vrouwenvereniging. Daar hadden ze mooie jaren na Jans pensionering met veel tochten met Jan achter het stuur. Een groot verdriet was de ziekte en het overlijden van dochter Jeannette. Mede voor haar waren ze naar Winsum verhuisd. Zij was degene die Jan toen opbeurde, meer dan andersom. Ze beschikte over de nodige humor. Was Jan als vader als te rechtlijnig, dan bood zij tegenwicht. Voor beide was het geloof heel belangrijk. Begin 2010 overleed Jan. Er kwamen ouderdomsgebreken, lichamelijk en op het laatst ook geestelijk. Ondanks allerlei gevoelens van heimwee sloeg ze zich er dapper door heen. Ze was enorm betrokken op de kleinkinderen, dankbaar voor de steun van haar kinderen, bewaakte zoveel mogelijk haar autonomie, genoot van de komst van achterkleinkinderen en van oude en nieuwe vriendschappen. Ze kon ook somberen over zichzelf of de keuzes van de volgende generaties. Had zij het wel goed genoeg gedaan? Ze kon in dreigteksten uit de Bijbel blijven hangen. Maar het vertrouwen in de liefde van God bleef toch groter. Dat ze op de dagopvang nog iets voor een ander kon betekenen deed haar goed, evenals de verhuizing van de Hendrik Werkmankade naar Winkheem in oktober jl. Helaas had ze geen weerstand genoeg meer toen corona bovenop een ontsteking kwam. Ze overleed op haar kamer in Winkheem, 89 jaar oud, omringd door haar dochters in beschermende kleding, onder de klanken van een Hallelujah. Op 12 januari vond in de Centrumkerk de afscheidsdienst plaats, waarna haar lichaam naast dat van Jan is ter aarde besteld. We lazen 1 Korintiërs 13. Van geloof, hoop en liefde was ook in haar leven de liefde de belangrijkste kracht geweest. Ze had er veel van ontvangen en veel van doorgeven. Moge zij geborgen zijn in de liefde van de Eeuwige.

Ds. Harmen Jansen